Kancıkca vurdular
kahramanca öldün Bir karanfil gibi düştü ak mermerler üstüne kanın Yiğidim dert etme unutur mu seni halkın Erişmemiş fidanım Meyve veren ağacım... Emeğimin askeri dönmez dilime danışman ayaklarıma derman soğukta paltom sıcakta rüzgarım unutur mu seni halkın Karacaoğlan Pirsultanım... Onurumun bekçisi beynime direnç yüreğimdeki inanç gözüm kulağım elimdeki bıçağım Unutur mu seni halkın Bedrettinim Kahramanım... |
Üstün İzat |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder