Afife Jale 17 yaşında Darülbedayi'ye(bugünkü şehir tiyatrosu)kabul edildi. O yıllarda müslüman kadınların sahneye çıkması yasaklanınca, ailesi Afife'ye baskı yaparak tiyatroyu bırakmasını öğütledi. Tüm bunlara karşın evlatlıktan reddedilmeyi bile göze alan Afife yoluna tiyatroda devam kararı aldı. Uzun süre yasaklarla savaştı. Başaramadı, kovuldu ve beş parasız sokaklarda kaldı. Bu arada morfinle tanıştı. Selahattin Pınar'la tanışması da bu yıllarda oldu. (1928)
Selahattin Pınarla büyük bir aşk yaşadılar ve evlendiler. Gel gör morfin denilen bela Afife'yi yiyip bitiriyordu. Selahattin Pınar'da bu illete kapılmak üzereydi. Afife Jale boşanmayı önerdi. Kocasının Kendi durumuna düşmesini istemiyordu. Selahattin Pınar bu öneriyi kabul etmek zorunda kaldı. Zaten Afife'nin morfin elde etmek için kendisini aldattığını biliyordu.
Boşandılar (1935) ve bu Afife'nin sonunu hızlandırdı. Sokaklara düşen Afife Jale 39 yaşında perişan bir halde yok olup gitti. Öldüğünde mezarı başında sadece 4 kişi olduğu söylenir.
Selahattin Pınar büyük aşkı için birçok eser bıraktı. "Bir bahar akşamı", "nereden sevdim o zalim kadını", "beni de alın koynunuza hatıralar" ve "gecenin matemini aşkıma örtüp sarayım." ilk aklıma gelenler.
Afife'nin ölümünden sonra zaten iyice çökmüş olan bestekar; Todori'nin Meyhanesinde, kendisine yasaklanan tüm mezelerle, çektiği bir ziyafetten sonra, yaşama gözlerini yumdu.
Selahattin Pınarla büyük bir aşk yaşadılar ve evlendiler. Gel gör morfin denilen bela Afife'yi yiyip bitiriyordu. Selahattin Pınar'da bu illete kapılmak üzereydi. Afife Jale boşanmayı önerdi. Kocasının Kendi durumuna düşmesini istemiyordu. Selahattin Pınar bu öneriyi kabul etmek zorunda kaldı. Zaten Afife'nin morfin elde etmek için kendisini aldattığını biliyordu.
Boşandılar (1935) ve bu Afife'nin sonunu hızlandırdı. Sokaklara düşen Afife Jale 39 yaşında perişan bir halde yok olup gitti. Öldüğünde mezarı başında sadece 4 kişi olduğu söylenir.
Selahattin Pınar büyük aşkı için birçok eser bıraktı. "Bir bahar akşamı", "nereden sevdim o zalim kadını", "beni de alın koynunuza hatıralar" ve "gecenin matemini aşkıma örtüp sarayım." ilk aklıma gelenler.
Afife'nin ölümünden sonra zaten iyice çökmüş olan bestekar; Todori'nin Meyhanesinde, kendisine yasaklanan tüm mezelerle, çektiği bir ziyafetten sonra, yaşama gözlerini yumdu.
Bu konuyu ayrıntılarıyla bilmek isteyenlere. Sevgili Can Dündar'ın kalaminden Afife Jale ve Selahattin Pınar yazısını öneririm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder