13 Şubat 2017 Pazartesi
Beyaz Gemi - Ayhan Kırdar
seni beyaz bir gemi alıp götürmüştü
tutup kalbimi bir gülmüş gibi
ak düşen saçlarına taktım denizin
köpük köpük rüzgârda savrulan
ama niçin taktım
bunu kimseler bilmiyordu
en dikenli yerinde bir avuç kan rıhtımın
uzaklardan martılar geçiyordu
beyaz geminin bacasından
sarkmıştı uzun uzun dili gecenin
ve hep geceler konuştu bilmem kaç vakit
ben susmuştum
oysa gözlerim fena halde sarhoştular
belki gözyaşlarını kusacaklardı ıslanacaktım
kaptanları sevdiğin geliyor aklıma
tutup bütün kaptanlara inat
bir kaptan oluyorum
olur olmaz limanlarda seni arıyorum
bilmem hangi paralelde deniz tutuyordu
sen tutuyordun
- yalnızlık bana dokunuyordu -
bir dilim ekmek misali şimdi zaman
kocaman masasında bu yeryüzünün
ve bir şişe şaraptı anıların eski çağlardan
ki beş duyumun dudaklarında ıslanan yudum yudum
nereye gitsem ,nereye baksam, nereye uzansam
kirli çıkmazında bir kuş tüyü düşüncelerimin
bir tutam saç, bir çift göz ve bir dilim dudak
sensin çizilen mürekkebinde gözlerimin
kaptanları sevdiğin geliyor aklıma
aklıma kötü şeyler geliyor
ıslanmıştın
bütün ışıkların sönmüştü
seni beyaz bir gemi alıp götürmüştü
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder